Get Adobe Flash player
:: Aktualności :: O stronie :: Rys historyczny :: Kontakt :: Współczesna
   łączność
   wojskowa
:: Ocalić od
   zapomnienia
:: Zbiory
   historyczne Wojsk
   Łączności
   i Informatyki
:: Nasze publikacje :: Nasze filmy :: Dokumenty :: Wirtualne
   muzeum
:: Wirtualna Sala
   Tradycji CSŁiI
:: Zegrze wczoraj
   i dziś

Przeznaczone były do do zapewnienia łączności telefonicznej i telegraficznej na bazie realizacji linii radiowej przeznaczonej do podłączenia punktów lub stanowisk dowodzenia do systemów polowej lub stacjonarnej łączności. Realizowana 6 kanałowa linia radiowa (oś radioliniowa) w zależności od ukształtowania terenu, przy 2 radioliniach pośrednich (retransmisyjnych) zapewniała przekazanie sygnałów na odległość 100 - 120 km. Ze względu na ograniczenia szumowe dłuższych osi radioliniowych nie zalecało się budować. Urządzenie P-303 umożliwiało ponadto tzw. "transfer" (odłączenie od osi na radiolinii pośredniej) trójki kanałów. Szeroki kanał radiolinii generalnie zwielokrotniany był urządzeniem 6 kanałowym P-303 jednak w podzakresie 1 mogły to być tylko 3 kanały zaś w podzakresie 3 nawet podany z zewnętrznego urządzenia 12 kanałowy sygnał urządzenia telefonii wielokrotnej P-304.


Ukompletowanie radiolinii R-409MAZ :

Ukompletowanie radiolinii R-409MAZ :
- 2 półkomplety radiolinii R-409
z wymiennymi blokami na 3 zakresy :
- zakres A - 60 - 120 MHz,
- zakres B - 120 - 240 MHz,
- zakres C - 240 - 480 MHz;
- moc radiolinii w antenie do 40 W,
- anteny: - zakres A - logarytmiczno-periodyczna,
- zakres B - zygzakowa z reflektorem ścianowym,
- zakres C - synfazowa z 4 zygzakami i reflektorem,
- zasięg praktyczny do 20 km,
- 2 urządzenia telefonii wielokrotnej typu P- 303-K;
- radiostacja R-407 (zdemontowano);
- pulpit krosowniczy;
- 2 maszty teleskopowe 20 m,
- stabilizator i zasilacze do ładowania baterii akumulatorów;
- 2 zespoły spalinowo - elektryczne typu AB-2-O/230,
- system odbioru mocy z silnika samochodu (moc do 4 kW).
Pasmo radiolinii R-409 w podzakresie C mogło być zwielokrotnione podanym z zewnątrz 12-kanałowym urządzeniem telefonii wielokrotnej np. P-304. W późniejszym okresie dokompletowano do nich radiotelefony K-1M i 2 urządzenia telegraficzne TGF-2PM.Umożliwiło to nawiązywanie łączności służbowej przez operatorów przed uruchomieniem traktu oraz za pośrednictwem urządzenia TGF-2PM realizację w 2 kanałach telefonicznych kanału telefonicznego o paśmie 0,3-2,7 kHz i 2 kanałów telegraficznych.

Design i administracja: Karol Grajczyk