Get Adobe Flash player
:: Aktualności :: O stronie :: Rys historyczny :: Kontakt :: Współczesna
   łączność
   wojskowa
:: Ocalić od
   zapomnienia
:: Zbiory
   historyczne Wojsk
   Łączności
   i Informatyki
:: Nasze publikacje :: Nasze filmy :: Dokumenty :: Wirtualne
   muzeum
:: Wirtualna Sala
   Tradycji CSŁiI
:: Zegrze wczoraj
   i dziś

Aparatownia łączności dalekosiężnej - element węzła łączności mający za zadanie zapewnienie telefonicznej i telegraficznej łączności dalekosiężnej na wielu łączach (kanałach) jednocześnie, uzyskiwanych przez zwielokrotnienie torów transmisyjnych. Zawiera urządzenia telefonii i telegrafii wielokrotnej, urządzenia pomiarowe i zasilające oraz dalekopisy.


Ukompletowanie aparatowni typu AŁD-1, w nawiasach AŁD-2.

  • urządzenie telefonii wielokrotnej P-304-12 /12 kanałów - 2 komplety(urządzenie telefonii wielokrotnej Czajka /12 kanałów - 2 komplety),
  • urządzenie telegrafii wielokrotnej P-318-6 /6 kanałów - 2 komplety(urządzenie telegrafii wielokrotnej Leda /6 kanałów - 2 komplety),
  • dalekopis taśmowy DALIBOR-302 - 2 komplety,
  • zespół spalinowo-elektryczny PAB-2-1/230,
  • łącznica telefoniczna ŁP-10,
  • polowy kabel telefoniczny TTWK 5x2 - 400 m,
  • polowy kabel dalekosiężny PKD 2x2,
  • aparat telefoniczny TAI-43


Uzupełnieniem urządzeń P-304 były zasilacze nieobsługiwanych wzmacniaków przelotowych NWP (ros. ???), zaś urządzeń P-318: 3 przystawki liniowe PU (zapewnienie pracy dalekopisu bezpośrednio w kanale) oraz urządzenie rozmównicze UTTP (możliwość rozmowy służbowej w zwielokrotnionym telegraficznie kanale telefonicznym). Zasilacze liniowe PU poprzez podłączony kabel dalekosiężny zasilały 2 najbliższe wzmacniaki i mogły kontrolować ciągłość linii do następnego trzeciego wzmacniaka zasilanego ze współpracującej obsługiwanej już aparatowni AŁD lub OWP.

Urządzenia telefonii wielokrotnej P-304 w paśmie do 60 kHz, na 2 parowym kablu (1 para - nadawanie, 2 odbiór) realizowało 12 dwutorowych kanałów telefonicznych plus kanał służbowy.

Urządzenie telegrafii wielokrotnej P-318-6 pozwalało na wytworzenie w 2 torowym kanale telefonicznym 6 dwutorowych (dupleksowych) kanałów telegraficznych i za pomocą urządzenia rozmówniczego UTTP - służbowego kanału telefonicznego względnie telegraficznego. Łącząc 2 urządzenia P-318-6 można było uzyskać 12 kanałów telegraficznych w jednym kanale telefonicznym. Na innym sprzęcie występowały jeszcze urządzenia P-318-4. Miały one możliwość współpracy ze wspominanymi wcześniej co w sumie pozwalało uzyskać krotność 16 kanałów.

Zestaw aparatowni AŁD-1, aparatowni AŁD-OWP (obsługiwany wzmacniak przelotowy) oraz odpowiedniej ilości nieobsługiwanych wzmacniaków - NWP, umożliwiał budowę 12 kanałowej tzw. "telestrady" - magistrali kablowej na odległość do 1200 kilometrów. Maksymalny zasięg magistrali ograniczony był: tłumiennością kabla, ilością odłączanych po drodze kanałów (wymuszających przemiany częstotliwości) i zniekształceniami (jakością łączności) w kanałach. Telestrada miała więc konfiguracje: AŁD/- -/NWP/- -/NWP/- -/NWP/--/NWP/- -/OWP/--/NWP/--/NWP/- -/NWP/- -/NWP/- -/OWP/- -/NWP/- - itd. - -/AŁD W miejscach pomiędzy ukośnikami były 12,5 kilometrowe odcinki kabla PKD 2x2.

Design i administracja: Karol Grajczyk