|
Radiostacja R-108 - ultrakrótkofalowa, nadawczo-odbiorcza, simpleksowa, małej mocy konstrukcji ZSRR. Radiostacja R-108 była radiostacją pracującą z modulacją częstotliwości bez tłumika szumów. Zakres częstotliwości 28 - 36,5MHz.
Była radiostacją o konstrukcji typu "transceiver" tzn. nadawczo-odbiorczą wykorzystującą część podzespołów radiostacji podczas nadawania i odbioru. Nastrojenie nadajnika było jednoznaczne z nastrojeniem na tą samą częstotliwość odbiornika radiostacji.
Była jedną z radiostacji rodziny zwanej "ASTRA" razem z radiostacjami R-105 i R-109. Zakresy ich częstotliwości zazębiały się, dzięki czemu będąc eksploatowane w piechocie artylerii naziemnej i przeciwlotniczej umożliwiały współpracę bojową tych wojsk.
Wersje radiostacji:
- R-108 - najstarsza powojenna wersja
- R-108D - z możliwością zdalnego sterowania i retranslacji
- R-108DM - zmodernizowana
- R-108M - zminiaturyzowana na lampach bezcokołowych i półprzewodnikach
Konstrukcja radiostacji zapewnia bryzgoszczelność i pyłoszczelność oraz możliwość pracy w trudnych warunkach klimatycznych i mechanicznych. Jest przystosowana do pracy w zakresie temperatury otaczającego powietrza od -50 °C do +50 °C i wilgotności względnej do 98%.
Radiostacja R-108 była przeznaczona do zapewnienia łączności radiowej w oddziałach i pododdziałach wojsk lądowych (artylerii). Była radiostacją przenośną, plecakową umożliwiającą utrzymywanie łączności telefonicznej nawet podczas marszu z zestawu mikrofonowo-słuchawkowego względnie w pomieszczeniu z mikrotelefonu.
Anteny i zasięgi łączności:
- antena prętowa 1,5 m - 6 km
- antena prętowa (przedłużona) 2,7 m - 8 km
- antena promieniowa - 15 km
- antena promieniowa podniesiona - 25 km
|
