W zasadzie trzeba mówić o rodzinie radiostacji 10RK, 10RT-12, 10RT-26. Radiostacja przeznaczona była do montowania w wozach bojowych. Wykorzystywana m.in. w czołgach T-34. Opracowana przed II wojna światową a produkcję jej rozpoczęto w 1941 roku w Leningradzie. Radiostacja 10RT-26 zasilana była z akumulatorów pojazdu o napięciu 26 V (pobór prądu wynosi 10 A przy nadawaniu i 4 A przy odbiorze). Częstotliwość pracy 3,75 do 6MHz. Strojona płynnie (co 25kHz) lub stabilizowana kwarcem. Kwarce stabilizacyjne przechowywane w dwóch skrzynkach. Jednocześnie w odbiorniku mogły być zamontowane dwa kwarce między częstotliwościami których można szybko przełączać radiostację. Częstotliwość nadajnika zależna od częstotliwości odbiornika. Radiostacja posiadała antenę prętową wysokości 1 do 4 m z miotełką zakładaną na koniec anteny. Przy pracy fonią zasięg wynosi 5 km w ruchu 8 km na postoju przy antenie długości 1 m i odpowiednio 10 i 15 km dla anteny 2 m. Przy antenie 4 metrowej zasięg wzrasta do 30-40km.