Klatka przeciwgazowa wz.1928 służyła do przetrzymywania gołębi pocztowych w czasie zagrożenia atakiem gazowym. Klatka wz.28 była konstrukcją polską i używano jej aż do 1939 r. Klatkę nosiło się na piersiach. Przenoszono w niej łącznie 4-ry gołębie. Klatka składała się z dwóch komór, tj. z komory właściwej, w której przebywały gołębie oraz komory meldunkowej, w której gołąb był wyposażany w meldunek i przez rurkę meldunkową wysyłany do lotu. W czasie alarmu gazowego, żołnierz zakładał swoją maskę przeciwgazową, a następnie zamykał drzwiczki klatki i wkładał ręce w rękawice w klatce. Drugi żołnierz uszczelniał klatkę. W klatce wz.28 używano pochłaniaczy od maski RSC wz.24.